Σελίδες

Θολωτοί τάφοι στην Μαγνησία στην περιοχή Αερινού





Εξαιρετικής σημασίας ευρήματα αποτελούν οι εντυπωσιακοί αρχαίοι τάφοι που αποκαλύφθηκαν στην περιοχή του Αερινού, ανάγονται σε διάφορες χρονικές περιόδους και θα αποτελέσουν επισκέψιμα μνημεία, προσελκύοντας το ενδιαφέρον των απανταχού φίλων του πολιτισμού. Οι εργασίες ανάδειξης θα ξεκινήσουν άμεσα με πόρους του ΕΣΠΑ, ενώ έχει ήδη πραγματοποιηθεί η σχετική προεργασία από τους ιθύνοντες της ΙΓ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Στην χορεία των πολύ σημαντικών αρχαίων μνημείων της περιοχής εντάσσονται, ειδικότερα, οι θολωτοί, λακκοειδείς αλλά και κιβωτιόσχημοι τάφοι που ανακαλύφθηκαν στην περιοχή του Αερινού, στο πλαίσιο των έργων διαπλάτυνσης της εθνικής οδού, που πραγματοποιήθηκαν στην χρονική περίοδο 1995 - 1999. Τα εν λόγω μνημεία, που ανάγονται στην Μυκηναϊκή και την Πρωτογεωμετρική - Γεωμετρική εποχή, βρίσκονται στον αρχαιολογικό χώρο του Αερινού, στην περιοχή του κόμβου Αερινού και δίνουν πολύ σημαντικές πληροφορίες για την μακραίωνη ιστορική πορεία της συγκεκριμένης περιοχής.

Από το σύνολο των ευρημάτων ..

Ριζοσπάστες Μακεδόνες στην Οξφόρδη



Αν στην αρχαιολογία η δυνατότητα ταύτισης ιστορικών προσώπων και ευρημάτων είναι σπάνια, στην περίπτωση των Αιγών, της κοιτίδας των βασιλέων της Μακεδονίας, είναι κοινός τόπος. Από τη στιγμή που ο Μανόλης Ανδρόνικος αποκάλυψε τον τάφο του Φιλίππου Β΄ στη Βεργίνα, πρόσωπα άντρες και γυναίκες-, μέλη της βασιλικής δυναστείας που ως τότε ήταν μόνο ονόματα στα βιβλία, απέκτησαν «υπόσταση». Και το αντίθετο. Τα όπλα των ανδρών, τα κοσμήματα των γυναικών, τα σύμβολα εξουσίας αλλά και αντικείμενα καθημερινής χρήσης βρήκαν τους κατόχους τους. Αυτή η απόδοση ευρημάτων σε ιστορικά πρόσωπα είναι το μεγάλο πλεονέκτημα της έκθεσης «Από τον Ηρακλή στον Μέγα Αλέξανδρο: Θησαυροί από...

Τι θα απογίνουν τα αρχαιολογικά μνημεία στην Λιβύη ;


Τι γίνεται άραγε με τον πλήθος των αρχαιολογικών εκτάσεων και αρχαίων πόλεων που βρίσκονται στην Λιβύη .Τελικά ο Αλλάχ θα λυπηθεί τον ανθρώπινο πολιτισμό …όχι  όπως ατό Αφγανιστάν, όπου  εκεί οι πιστοί του δεν λυπήθηκαν τίποτε και κατεστράφη μεγάλος μέρος από τα χνάρια των προγόνων μας. Η κατάσταση πάντως δεν μπορεί να ανιχνευτεί με κανένα τρόπο και ας ελπίσουμε ότι τουλάχιστον οι κάτοικοι θα θεωρήσουν αυτό το μεγαλειώδες έργο του ελληνισμού εκεί σαν ένα μελλοντικό και πάλι έσοδο από τον τουρισμό και δεν θα καταστρέψουν τα πάντα στον εμφύλιο που συνταράσσει την περιοχή. Δείτε εδώ τι υπάρχει στην κυρηναϊκή σε ένα φωτογραφικό οδοιπορικό .

Οικισμός της Εποχής του Σιδήρου ανακαλύφθηκε στην Κοζάνη






Σημαντικότατοι οικισμοί της Νεολιθικής Εποχής και της Πρώιμης Εποχής Σιδήρου, ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια των ανασκαφών της Λ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στη θέση Παλιοκαστανιά Σερβίων, στην Κοζάνη. Πρόκειται για τον πρώτο οικισμό της Εποχής Σιδήρου που ανασκάπτεται στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας. Επίσης, οικισμός της Αρχαιότερης Νεολιθικής περιόδου (6.500-6.000 π.Χ.) βρέθηκε σε υψόμετρο 1.700 μ. στην Πίνδο.
Σε άλλοτε υπερυψωμένο παραποτάμιο πλάτωμα, που σήμερα έχει κατακλυστεί από τα νερά της τεχνητής λίμνης Πολυφύτου, η Εφορεία εντόπισε κατοικήσεις της Νεολιθικής εποχής (γύρω στο 5.500 π.Χ.), της Πρώιμης Εποχής Σιδήρου (υπολογίζονται γύρω στο 1.100-1.000 π.Χ.), των Ρωμαϊκών και των Βυζαντινών χρόνων (στην τελευταία περίοδο, η θέση χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο).

Από την ανασκαφή ήρθαν στο φως μία πηλοκατασκευή ...

Ένα άγνωστο Βυζαντινό Λουτρό στην Θεσσαλονίκη



Στη συνοικία Κουλέ Καφέ της Άνω Πόλης, ανάμεσα σε πολυώροφες πολυκατοικίες του ΄60 και του ΄70, μία στέγη από λαμαρίνες στηριγμένη σε υποστυλώματα προστατεύει προσωρινά το Βυζαντινό Λουτρό της Θεσσαλονίκης, το μοναδικό σωζόμενο λουτρό της μεσοβυζαντινής περιόδου σε ολόκληρη την Ελλάδα. Σύντομα όμως το λουτρό πρόκειται να αποκατασταθεί μέσα από το έργο «Αποκατάσταση - στερέωση του Βυζαντινού Λουτρού στη Θεσσαλονίκη» του Επιχειρησιακού Προγράμματος Μακεδονίας - Θράκης 2007 – 2013, με σκοπό να γίνει επισκέψιμο και να ενταχθεί στις αρχαιολογικές διαδρομές του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης.

«Βυζαντινό μα και ακέραιο συνάμα», και για το λόγο αυτό ιδιαίτερα σημαντικό,....

Εργα συντήρησης μακεδονικών τάφων



Στο πρόγραμμα εντάσσονται, επίσης, δύο τάφοι που αποκαλύφθηκαν στα Παλατίτσια Ημαθίας (τύμβος Μπέλλα). Πρόκειται για τον τάφο με δωρική όψη και τον τάφο του στρατιωτικού, που χρονολογούνται και οι δύο στο β’ μισό του 3ου αιώνα π.Χ. Οι υπόλοιποι τέσσερις τάφοι του προγράμματος είναι αυτοί που εντοπίστηκαν στα Λευκάδια Ημαθίας. Ο τάφος της Κρίσεως -διθάλαμος καμαροσκεπής μακεδονικός τάφος με επιβλητική διώροφη πρόσοψη ιωνικού και δωρικού ρυθμού, που υπερβαίνει σε ύψος τη στέγη του και φέρει ζωγραφικό διάκοσμο (κρίση του νεκρού), γραπτό (μυθική σύγκρουση Κενταύρων και Λαπιθών) χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνα. Ο δεύτερος είναι ο τάφος με ιωνική όψη, που βρέθηκε δίπλα στον τάφο της Κρίσεως, ο τρίτος ο τάφος των Ανθεμίων -διθάλαμος μακεδονικός με ανισοϋψή καμαρωτή στέγη και πρόσοψη ιωνικού ρυθμού, 

Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΑΡΣΙΝΟΗ Β΄ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟ ΩΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΦΑΡΑΩ


Η Ελληνίδα  βασίλισσα 200 χρόνια πριν από την απόγονο της Κλεοπάτρα κυβέρνησε σαν φαραώ  ακριβώς με την δύναμη των αρένων Πτολεμαίων

Η μοναδική κορώνα της βασίλισσας Αρσινόης της β΄ με τα ανάγλυφα αρχαία σύμβολα σε συνδυασμό με μια νέα μέθοδο μελέτης της κατάστασης στην αιγυπτιακή αρχαιολογία αποτελεί τη βάση για μια νέα ερμηνεία των ιστορικών εξελίξεων στην Αίγυπτο κατά την περίοδο μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου . Μια εργασία από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ (Σουηδία) υποστηρίζει ότι η βασίλισσα Αρσινόη κυβέρνησε την αρχαία Αίγυπτο ως γυναίκα Φαραώ, προγενέστερη της Κλεοπάτρας κατά  200 χρόνια.

ΑΓΑΛΜΑ ΑΠΟ ΓΡΑΝΙΤΗ ΤΗΣ ΑΡΣΙΝΟΗΣ Β΄ ΕΜΦΑΝΗ ΑΠΟΤΥΠΩΜΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΆ   

Οι ερευνητές συμφωνούν σε μεγάλο βαθμό για τη σημασία βασίλισσας Αρσινόης Β 'από την μέρα που αποθεώθηκε. Είχε δηλαδή  τεθεί στο ίδιο επίπεδο με την αρχαία θεά Ίσις και Αθώρ, και ήταν ακόμα σύμβολο εκτίμησης και σεβασμού 200 χρόνια μετά το θάνατό της,

Ηρακλής Πατρώος


Η ίδρυση  του Μακεδονικού βασιλείου ανάγεται στην εποχή του μύθου. Παραδόσεις για την πρώιμη ιστορία του και τη γενεαλογία της βασιλικής οικογένειας αναφέρονται, μεταξύ άλλων, από τον Ηρόδοτο, ο οποίος διασώζει μια εκδοχή του μύθου: σύμφωνα με αυτήν, ο Γαυάνης, ο Αέροπος και ο Περδίκκας, τρεις αδερφοί από το γένος των Τημενιδών, της βασιλικής οικογένειας που είλκυε την καταγωγή της από τον Τήμενο και τον Ηρακλή, ξεκίνησαν από το Άργος και έφτασαν στη Λεβαίη, πόλη των Πιερίων στη Δυτική Μακεδονία. Από εκεί, διασχίζοντας τον Αλιάκμονα, εγκαταστάθηκαν στην πεδιάδα όπου και ίδρυσαν το βασίλειο τους, ένα μικρό αρχικά κράτος, με κέντρο τις Αιγές, τη σημερινή Βεργίνα. Κυβερνούσαν τους Μακεδόνες, ένα από τα βόρεια ελληνικά φύλα, συγγενείς με τους Θεσσαλούς.....

ΟΙ ΣΚΥΘΕΣ

 Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΑΝ ..


Ο Όμηρος αποκαλούσε επίσης Σκύθες «αρμεχτές-φοράδων» και επίσης περιέγραψε με λεπτομέρειες: η στολή επίσης αποτελούνταν από παραγεμισμένα κεντημένα δερμάτινα παντελόνια, σουρωμένα μέσα σε μπότες, και ανοιχτούς χιτώνες. Ίππευαν δίχως αναβολείς ή σαμάρια, μόνο σαμαροσκούτια.

Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι οι Σκύθες χρησιμοποιούσαν κάνναβη τόσο για να υφαίνουν τα ρούχα επίσης, όσο και για να καθαρίζονται στον καπνό επίσης [3].

Η χρήση επίσης κάνναβης σε ταφικές τελετές έχει επιβεβαιωθεί από την αρχαιολογία. Ο Σκύθης φιλόσοφος Ανάχαρσις επισκεύθηκε την Αθήνα τον 6ο αιώνα π. Χ. και έγινε διάσημος σοφός.

 Ήταν Σκύθης ηγεμόνας και σοφός του 6ου αιώνα επίσης, γιος του Γνούρου, θαυμαστής του ελληνικού πολιτισμού επηρεασμένος από την μητέρα του, ελληνικής καταγωγής. Το 589 επίσης πήγε στην Αθήνα επί Σόλωνος, του οποίου έγινε φίλος....

ΕΔΩ 

ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΙΚΕΛΩΝ

Ο ΙΤΑΛΟΣ ,Ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ


Η Σικελία πρωτοκατοικείται από τον Θεό Κρόνο, πατέρα του Δία. Στο νησί μάλιστα, στο όρος Κρόνιον, βρίσκεται ο τάφος του, μετά την φοβερή Τιτανομαχία, που έφερε την πτώση του και τον Δία στον θρόνο των Θεών. (Κλήμ. Αλεξανδρέως , προτρεπτ. προς Έλληνας, β-30).
Ως πρώτοι κάτοικοι της Σικελίας και της Ν. Ιταλίας αναφέρονται από όλους τους αρχαίους συγγραφείς, Έλληνες και Ρωμαίους, Οι Έλληνες, ξεκινώντας από την προϊστορία, πολύ πριν το 3.000 π.χ. και όπως αναφέρεται στα έργα «Νόστοι» και «Τηλεγόνεια» ο πρώτος θνητός, ο μυθικός ΙΤΑΛΟΣ, γιος του Τηλεγόνου και της Πηνελόπης, εγγονός του Οίνωτρου, εγκαταστάθηκε, σε μία μικρή χερσόνησο, στο νότιο άκρο των Απεννίνων, που αργότερα ονομάστηκε Βρεττία και σήμερα ονομάζεται Καλαβρία (καλή αύρα). Ο Ιταλός ήταν ο πρώτος κάτοικος και ταυτόχρονα ο πρώτος Έλληνας που εγκαταστάθηκε στην χερσόνησο των Απεννίνων, η οποία έμελλε αργότερα να λάβει ολόκληρη το όνομα της από αυτόν τον μυθικό Έλληνα αποικιστή.
Όταν ο Ιταλός και οι συν αυτόν Έλληνες (Πελασγοί, διότι ο Ιταλός αποκαλείται βασιλιάς των Πελασγών-Οινότρων, Βιργιλίου Αινειάς, Α-530) έφτασαν στην περιοχή της Καλαβρίας,..........................ΕΔΩ 

Η ΠΑΝΟΠΛΙΑ ΤΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ

Οι Βυζαντινές πανοπλίες ενός Έλληνα. 


Μας δείχνει κάποιες αγιογραφίες, προτρέποντάς μας να τις συγκρίνουμε με τους θώρακες που έχει κατασκευάσει στο εργαστήριό του. Είναι πράγματι πιστά αντίγραφα ακόμα και στην πιο μικρή λεπτομέρεια: «Επειτα από χιλιάδες ώρες αφοσίωσης πάνω στη χριστιανική εικονογραφία και σε στρατιωτικά εγχειρίδια μεταξύ 9ου και 13ου αιώνα, ένιωσα τα όρια μεταξύ παρελθόντος και παρόντος να γίνονται ρευστά. Αναπόφευκτα έπρεπε να βρω τον τρόπο με τον οποίο οι στολές θα μπορούσαν να κατασκευαστούν σε φυσική μορφή. Το δύσκολο του εγχειρήματος ήταν ότι στην ουσία οι μόνες αξιόπιστες πηγές που διαθέτουμε για τη μορφή των στολών αυτών είναι εικονογραφικής φύσεως -τα αρχαιολογικά στοιχεία που υπάρχουν είναι λίγα και μη αξιόλογα. Στην προσπάθειά μου να αναπαραγάγω κάτι με ιστορική πιστότητα, έπρεπε να καταπιαστώ και να αναβιώσω τεχνικές μεθόδους ξεχασμένες, εδώ και τουλάχιστον επτά αιώνες. Από την άλλη, έπρεπε να προμηθευτώ και τα κατάλληλα φυσικά υλικά. Η σταδιακή τελειοποίηση της τεχνικής,........................................ΕΔΩ

ΛΑΘΡΑΝΑΣΚΑΦΗ ΣΤΗΝ ΚΝΩΣΟ


 Λαθρανασκαφή στην Κνωσό 111 χρόνια μετά την έναρξη των ανασκαφών στην Κνωσό συνεχίζονται τα περιστατικά λαθρανασκαφών σε αγροτεμάχια, γειτονικά των αρχαιοτήτων.

Μία πολύ περίεργη υπόθεση έχει ταράξει τις τελευταίες ημέρες τους αρχαιολόγους του Ηρακλείου, καθώς το περασμένο Σάββατο η ΚΓ' Εφορία Κλασικών Αρχαιοτήτων δέχτηκε καταγγελία, η οποία έκανε λόγο για λαθρανασκαφή σε αγροτεμάχιο, δίπλα στις αρχαιότητες της Κνωσού, στην περιοχή "Μπουγάδα Μετόχι".
Ο φύλακας του αρχαιολογικού χώρου διαπίστωσε

Μεγακλής, ο παππούς του Αλκιβιάδη

Μεγακλής, ο παππούς του Αλκιβιάδη, στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης
Μπάμπης Πλαϊτάκης

Ο εικονιζόμενος Μεγακλής υπήρξε ωραίος, μαχητικός, επιρρεπής στην ακολασία, έζησε μεταξύ του 6ου και του 5ου αιώνα π.Χ., είχε θαυμαστές (ή θαυμαστή ) που προσέφεραν αυτόν τον πήλινο πίνακα με τη μορφή του στη θεά Αθηνά, πάνω στην Ακρόπολη. Κάποια στιγμή, όμως, ο Μεγακλής έπεσε σε δυσμένεια και τότε το όνομά του σβήστηκε από τον πίνακα…
Τα εκθέματα του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης έκρυβαν, για μένα, μία έκπληξη: στο πρόσωπο του εικονιζόμενου άνδρα, στον πήλινο πίνακα της προθήκης 25 (εικ. 1), αναγνώρισα τον Μεγακλή, πατέρα της μητέρας του Αλκιβιάδη, Δεινομάχης.
Είναι ένας αναθηματικός πήλινος πίνακας που χρονολογείται γύρω στο 500 π.Χ., με παράσταση νέου άνδρα που τρέχει με τα όπλα του. Φέρει κράνος, κρατάει στο ένα του χέρι δόρυ και στο άλλο ασπίδα διακοσμημένη, στην μπροστινή της όψη, με παράσταση Σατύρου. Στη μέση φοράει ζώνη που καλύπτει μικρό μέρος του σώματός του. Στο επάνω μέρος του πίνακα αρχικά υπήρχε η επιγραφή «ΜΕΓΑΚΛΕΣ ΚΑΛΟΣ» (ο Μεγακλής είναι όμορφος). Το όνομα ΜΕΓΑΚΛΕΣ έχει σβηστεί και έχει αντικατασταθεί μεταγενέστερα από το ΓΛΑΥΚΥΤΕΣ, αλλά το αρχικό όνομα εξακολουθεί να διαφαίνεται

ΑΛΒΑΝΟΙ ΤΟΥ ΛΑΛΑ



- Αχ, βρε Κολοκοτρώνη, αν γινόσουν μουσουλμάνος, τέτοιο παλικάρι που είσαι, θα γινόσουν άρχοντας τρανός!
- Δηλαδή, θα έκανα και σουνούτεμα; (=περιτομή)
- Ε, βέβαια…
- Άσε μπέη μου, δε γίνεται…
- Γιατί δε γίνεται; Όλα γίνονται!
- Να σου πω γιατί δε γίνεται. Όταν βαφτιζόμαστε εμείς οι χριστιανοί, ο παπάς κόβει λίγο μαλλί απ΄ το κεφάλι μας και το βάζει πίσω από το εικόνισμα του Χριστού - σημάδι ότι είμαστε δικοί του. Αν κάνω λοιπόν σουνούτεμα και γίνω μουσουλμάνος, θα έχει κι ο Μουχαμέτης το … αυτό - και όταν πεθάνω θα με θέλει να πάω στο δικό του παράδεισο. Για σκέψου λοιπόν, να με τραβάει ο ένας από το μαλλί κι ο άλλος από την ψωλή… Να βάλω σε αμάχη, για το χατίρι μου, τέτοιους μεγάλους προφητάδες; Θα βρω το μπελά μου… Άστο, καλύτερα!

Αρχικά και μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα η Ηλεία αποτελούσε το Βιλαέτι (επαρχία) της Γαστούνης στη συνέχεια όμως αποσχίστηκε ο Πύργος με 9 χωριά και δημιουργήθηκε έτσι και το Βιλαέτι του Πύργου.
Πριν την επανάσταση του 1821, ο συνολικός πληθυσμός του

ΠΕΡΙ ΑΤΛΑΝΤΙΔΟΣ


Σε μια βαλτώδη περιοχή της νότιας Ισπανίας εντοπίστηκε πιθανόν η χαμένη πόλη της Ατλαντίδας, από μια διεθνή ερευνητική ομάδα αρχαιολόγων και γεωλόγων, με επικεφαλής τον αρχαιολόγο καθηγητή Ρίτσαρντ Φρόϊντ, του πανεπιστημίου του Χάρτφορντ στο Κονέκτικατ των ΗΠΑ.
Φανταστική απεικόνιση της Χαμένης πόλης της ΑτλαντίδαςΟι ερευνητές πιστεύουν ότι ένα γιγάντιο τσουνάμι «κατάπιε» τη μυθική μητρόπολη, για την οποία έγραψε ο φιλόσοφος Πλάτωνας πριν από περίπου 2.400 χρόνια, ωστόσο πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι δεν έχει σχέση με την ιστορική πραγματικότητα. «Αυτή είναι η δύναμη των τσουνάμι. Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε ότι μπορεί να σαρώσουν την ενδοχώρα σε βάθος 100 χλμ. και γι’ αυτό ακριβώς μιλάμε (σ.σ. στην περίπτωση της Ατλαντίδας)», δήλωσε ο Φρόϊντ στο πρακτορείο Reuters.

Οι Αμερικανοί, Καναδοί και Ισπανοί ερευνητές αρχαιολόγοι και γεωλόγοι  χρησιμοποίησαν

Η περιπέτεια ενός θησαυρού


Το εύρημα, αφού συντηρήθηκε, τοποθετήθηκε σε περίοπτη θέση στο Εθνικό Μουσείο της Καμπούλ. Μερικά χρόνια αργότερα το άγαλμα έγινε και πάλι κομμάτια, αυτή τη φορά από το μένος των Ταλιμπάν, οι οποίοι ήθελαν να καταστρέψουν κάθε τι μη ισλαμικό. Ο αρχαίος νέος όμως φάνηκε πιο τυχερός από τα γιγαντιαία αγάλματα του Βούδα, του 5ου αιώνα, που έγιναν σκόνη κοντά στην πόλη Μπαμιγιάν. Οι αφγανοί ειδικοί κατόρθωσαν να τον «συναρμολογήσουν» και τώρα πια «ταξιδεύει» στον κόσμο, κάνοντας στάση για τέσσερις μήνες στο Λονδίνο, στο Βρετανικό Μουσείο, για την έκθεση «Αφγανιστάν: Σταυροδρόμι του Αρχαίου Κόσμου».
ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
Χρυσά κοσμήματα, περίτεχνα αντικείμενα, νομίσματα, αγγεία από μπρούντζο και γυαλί, αγάλματα, αρχιτεκτονικά μέλη, 200 θησαυροί ανεκτίμητης αξίας από το Μουσείο της Καμπούλ, που χρονολογούνται από το 2.000 π.Χ. έως τον 1ο αι. μ.Χ., αναδεικνύουν τον μακραίωνο πολιτισμό του Αφγανιστάν και τις ανταλλαγές που αναπτύχθηκαν για αιώνες, στον Δρόμο του Μεταξιού, ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. Καταδεικνύουν επίσης την «αντοχή» αυτών των αρχαιοτήτων που κατάφεραν να διασωθούν

Οι Ελληνες στη FYROM


του Βλάση Αγτζίδη

Στο συλλογικό έργο“Οι δρόμοι των Ελλήνωνσυνέγραψα το κείμενο για τους Έλληνες στην Π.Γ.Δ.Μακεδονίας.
Η ένταση μεταξύ των δύο χωρών και το ανεπίλυτο πρόβλημα με την οριστική ονομασία της νέας αυτής χώρας, δημιούργησαν εντάσεις
και αύξησαν τις προκαταλήψεις και στις δύο πλευρές των συνόρων.

Η υποχώρηση του σλαβομακεδονικού εθνικισμού, που εκτιμώ ότι είναι η κύρια πηγή έντασης, και ο έντιμος συμβιβασμός ανάμεσα στις δύο χώρες,  θα επιτρέψει την ψύχραιμη αποτίμηση του παρελθόντος. Παράλληλα, θα κατευνάσει τα πνεύματα, θα περιορίσει τον  ένθεν κακείθεν εθνικιστικό εξτρεμισμό,  θα επιδράσει ευνοϊκά στις  ανθρώπινες κοινότητες που παραμένουν μέχρι σήμερα και   διεκδικούν και στις δύο χώρες τα στοιχειώδη δικαιώματα, όσον αφορά το σεβασμό της ταυτότητάς τους. Παρακάτω παραθέτω το πλήρες κείμενο όπως το κατέθεσα στους εκδότες.
Οι  Έλληνες της FYROM
Ένα από τα πλέον άγνωστα τμήματα των εκτός Ελλάδας Ελλήνων, είναι αυτό που κατοικεί στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Το πολιτικό αδιέξοδο στις σχέσεις με την Ελλάδα, η ιδεολογία του μακεδονισμού και η παραδοσιακή έλλειψη ενδιαφέροντος τόσο από το ελληνικό κράτος όσο και από την ακαδημαϊκή κοινότητα, συνέβαλαν στην άγνοια της ιστορίας τους αλλά και της σύγχρονης παρουσίας τους.



Τα μυστηριώδη αγάλματα του Σανσεβέρο






Από τα πιο αινιγματικά αγάλματα του Σανσεβέρο!
Ποιά τρομερά μυστικά κρύβονται κάτω 
από τα μαρμάρινα πέπλα που μοιάζουν
με αληθινό και διαφανές μετάξι;

Κι όμως, το δίχτυ, δεν είναι αληθινό. 
Είναι σκαλισμένο μάρμαρο!


Στη Νάπολη στο παρεκκλήσι τού Σανσεβέρο φιλοξενούνται κάποια παράξενα γλυπτά εξωπραγματικής πλαστικότητας και απαράμιλλου κάλλους. Τα γλυπτά σμιλεύτηκαν τον 18ο αιώνα και είναι ένας άλυτος γρίφος για ερευνητές και ειδικούς επιστήμονες.

ΛΥΣΙΠΠΟΣ


O περιώνυμος άγνωστος

Ο Λύσιππος (π. 370 – 300 Π ΚΕ) ήταν αρχαίος Έλληνας γλύπτης από τη Σικυώνα, που φιλοτεχνούσε αποκλειστικά μπρούτζινα γλυπτά. Θεωρείται ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της σχολής της Σικυώνας, του μεγαλύτερου καλλιτεχνικού κέντρου μετά την Αθήνα, και κατά τις αρχαίες πηγές τοποθετείται στο ίδιο επίπεδο με τον Πραξιτέλη και τον Φειδία. Ήταν ένας από τους επίσημους καλλιτέχνες της Αυλής του Αλέξανδρου.


ΕΔΩ

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΑΥΑΓΙΟ


ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΕ
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ
ΜΙΝΩΪΚΟΥ ΠΛΟΙΟΥ

Η αναπληρώτρια προϊσταμένη της Διεύθυνσης Εναλίων Αρχαιοτήτων κ. Ελπίδα Χατζηδάκη μαζί με μία ομάδα Ελλήνων επιστημόνων πραγματοποίησαν υποβρύχιες έρευνες πέριξ της Κρήτης, προσπαθώντας να ακολουθήσουν τα δρομολόγια, που πραγματοποιούσαν τα αρχαία μινωϊκά καράβια από τα μέχρι τώρα γνωστά λιμάνια του αρχαίου κόσμου. Με αυτόν τον τρόπο κατάφεραν να «πέσουν» πάνω στα απομεινάρια του πιο αρχαίου μινωικού ναυαγίου, που έχει βρεθεί ποτε. Βατραχάνθρωποι αρχαιολόγοι χαρτογράφησαν την υποθαλάσσια περιοχή και σήκωσαν από την θάλασσα αρκετούς από τους περίτεχνους μινωικούς αμφορείς, που υπήρχαν στο ναυάγιο.

       
                        Αγγείο του μινωϊκού ναυαγίου, όπως φωτογραφήθηκε στον βυθό,
                                           πριν το περισυλλέξουν οι αρχαιολόγοι.


     Πραγματοποιήθηκε υποθαλάσσια γεω-αρχαιολογική έρευνα βαθέων υδάτων στον όρμο Μεραμπέλλου και σε θαλάσσιες περιοχές της βορειοανατολικής Κρήτης με στόχο τον εντοπισμό προϊστορικών ναυαγίων

Η ΝΑΥΣ ΣΥΡΑΚΟΥΣΙΑ


Αναλύοντας  το θαύμα της ελληνιστικής ναυπηγικής
Και κάνοντας  μια αναδρομή στα τεράστια πλοία των ελληνιστικών χρόνων

Ανατρέχουμε  σε ένα ταξίδι γύρω στα 240 περίπου π.Χ., στη διάρκεια της ελληνιστικής περιόδου, και στα χρόνια των διαδόχων του Μ. Αλεξάνδρου. Την εποχή εκείνη η ναυπηγική βρίσκεται σαφέστατα στην ακμή της. Ένα νέο είδος πλωτού σκάφους γεννιέται. Οι διαστάσεις του μεγαλοπρεπείς, και η χρήση του πρωτοποριακή. Δείγμα ενός τέτοιου πλοίου η Συρακουσία, μία κολοσσιαία αξιοθαύμαστη πλωτή κατασκευή που αξίζει να περιγράψουμε. 
Οι πηγές μας δίνουν μία περιγραφή του τεράστιου αυτού πλοίου, που συνδύαζε το εμπόριο και την οικονομία, την ψυχαγωγία και την πολεμική τακτική… Πρώτος δίνει μια εκτενή περιγραφή του ο Μοσχίων, του οποίου το έργο χάθηκε. Έτσι, αναλυτικές πληροφορίες για την Συρακουσία μας παρέχει ο Αθήναιος. Ογδόντα μέτρα υπολογίζεται το μήκος της Συρακουσίας. Υπολογίζεται επίσης ότι το εκτόπισμά του ξεπερνούσε τους τέσσερις χιλιάδες τόνους!!! Πιθανότατα κατασκευαστής και ναυπηγός του ήταν ο Αρχίας από την Κόρινθο. Την εντολή την έλαβε από τον Ιέρωνα τον Συρακούσιο, τύραννο τον Συρακουσών. 
Οπωσδήποτε σημαντική ως προς την κατασκευή του πλοίου ήταν και η συνεισφορά του Αρχιμήδη, αξιόλογου τεχνίτη και επιστήμονα. Πώς όμως θα μπορούσε να κατασκευαστεί ένα τέτοιου μεγέθους πλοίο; ............ΕΔΩ

Η Μακεδονία από 1025 έως το 1430


Λίγα χρόνια αργότερα, το 1071, η τραγική ήττα του Αυτοκράτορος Ρωμανού Δ΄ Διογένη στο Ματζικέρτ από τους Σελτζούκους του Αλπ-αρσλάν άφησε ελεύθερο το πεδίο για την εξάπλωση των Σελτζούκων στη Μικρά Ασία, ενώ στη Δύση οι Νορμανδοί του Ροβέρτου Γυισκάρδου κατέλαβαν το Μπάρι, την τελευταία βυζαντινή πόλη στην Κάτω Ιταλία. Στη Βαλκανική, μετά βίας καταστέλλονται επαναστάσεις Κροατών, Σέρβων και Βουλγάρων, ενώ οι Πετσενέγοι και οι Ούγγροι συνεχίζουν τις καταστροφικές επιδρομές τους. Η οικονομική κρίση επί Μιχαήλ Ζ΄ Παραπινάκη εξαιτίας των οικονομικών μέτρων του ευνούχου Νικηφορίτζη και η εισαγωγή του κρατικού μονοπωλίου του σιταριού οδηγεί σε απόγνωση τους πληθυσμούς από την ακρίβεια. Εκδηλώνονται στασιαστικά κινήματα, όπως του Στρατηγού του Δυρραχίου Νικηφόρου Βρυέννιου, που διά της Εγνατίας Οδού έφθασε στην πατρίδα του την Αδριανούπολη, όπου ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας τον Νοέμβριο του 1077 και του Στρατηγού Νικηφόρου Βοτανειάτη στην Ανατολή που, έχοντας υποστηρικτές και μέσα στην Κωνσταντινούπολη, κατέλαβε τον θρόνο..............................    ΕΔΩ

Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ

ΑΠΟ ΤΑ  ΚΑΛΎΤΕΡΑ ΣΎΣΤΗΜΑΤΑ  ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ 


πρώτη μν κα μεγίστη τοῦ βασιλεοπάτορος (σ. προφανώς σε συνήθεις περιπτώσεις δεν υπήρχε αυτός ο θεσμός
- βʹ τοῦ αίκτωρος ξία·
- γʹ τοῦ συγκέλλου·
- δʹ τοῦ στρατηγοῦ τν νατολικν ἀξία·
- εʹ τοῦ δομεστίκου τν σχολν. (σ. γενικός αρχηγός στρατού και στόλου όταν απουσίαζε ο αυτοκράτορας)
- ϛʹ τοῦ στρατηγοῦ τν ρμενιάκων·
- ζʹ τοῦ στρατηγοῦ τν Θρκησίων·
- ηʹ τοῦ κόμητος το ψικίου·
- θʹ τοῦ στρατηγοῦ τν βουκελλαρίων·
- ιʹ τοῦ στρατηγοῦ Καππαδοκίας·
- ιαʹ τοῦ στρατηγοῦ Χαρσιανο·
- ιβʹ τοῦ στρατηγοῦ Κολωνίας·

ΕΔΩ

ΟΙ ΒΟΥΚΕΛΑΡΙΟΙ


ΙΕΡΟΝ  ΤΑΓΜΑ ΚΕΧΡΙCΜΕΝΩΝ ΒΟΥΚΕΛΑΡΙΩΝ

Η “Φιλόχριστος των Ρωμαίων Πολιτεία (Αυτοκρατορία της Ρωμανίας/Βυζαντινή Αυτοκρατορία)” ιδρύθηκε το 324 μ.Χ. από τον Θεόστεπτο, Θεοδήγητο και Ισαπόστολο Αυτοκράτορα και Άγιο Μέγα Κωνσταντίνο προκειμένου να αποτελέσει στη συνέχεια την πρώτη Χριστιανική Αυτοκρατορία.
Ο ίδιος θέσπισε ένα πυραμιδοειδές σύστημα ιεραρχικής δομής της αποτελούμενο από διάφορες Τάξεις και βαθμούς Ευγενείας, ως αντανάκλαση και επίγειο σκέλος της ιεραρχίας του Ουρανίου Βασιλείου, που εστέφετο από την Συγκλητική Αριστοκρατία, μεταξύ των μελών της οποίας εξελέγετο ο εκάστοτε Αυτοκράτωρ.
.. ΕΔΩ